Azken urteetako Berlinale eskasena eta Urrezko Hartz kritikatua

 

(Galde 21, 2018/udaberria). Kristina Zorita. (Berlín).
Agian Berlinaleko zuzendaria irteera puntuan dagoelako da – datorren edizioa azkena du Dieter Kosslickek -, baina handienen artean dagoen zinemaldi honen Sail Ofizialak oso hotz utzi du kritika. Edo hobeto esanda amorrazioa eta denbora galtzearen sentimendua sortu du urtero Berlinera, zero azpiko tenperaturekin, zinea baloratzera hurbiltzen den kazetari eta kritikari-andana handi batean.

“Isle of Dogs”

Eta hori eta 68. Berlineko Zinemaldiak hasiera ederra izan zuela. Wes Andersonen bigarren stop-motioneko animazioak, Isle of Dogsfilmak prentsaren txaloak jaso zituen. Filma Japoniako Megasaki deitzen duen hiri batean kokatzen du. Udalak txakurrei egoizten die gaisotasun baten jatorria. Ondorioz, hiri guztiko txakurrak harrapatu eta zabortegia den uharte batera bidaltzen ditu, tartean, alkatearen ilobaren txakurra. Horrek mutikoa uhartera joatera eramango du, lagun minaren bila. Aldi berean, injustizia hau salatuko duen mugimendua martxan jarriko da.

Andersonek ohioak dituen konposizo zorrotzak burutzen ditu “Isle of Dogs” honetan. Dena armonikoki uztartzen da. Txalogarria, interesgarria, txundituta utzi nindun. Eta Andersonek zuzendari onenaren Zilarrezko Hartza jaso zuen luzemetrai honegatik. Baina kritika txiki batzuk egin dakieke ere Andersonen bederatzigarren film honi.

Batetik asiar jatorria duten hainbat kritikoek idatzitakoa. Txakur ahots guztiak aktore estatubatuar zuriek egiten dituzte, ingelesez. Batzuk Andersonen ohiko kolaboratzaileak, esaterako Bill Murray, Tilda Swinton edota Edward Norton dira. Gizaki gehienak, berriz, japoniarrez ari dira. Askotan hitzok ez dira itzultzen. Kritikoek azpimarratu dutenez, ulertzen duzunarekin bat egiten baduzu, Andersonek argi utzi du norekin enpatizatu behar dugu.

Eta bestetik, hainbat emakume ikusi genuenez, #MeToo garai hauetan, “Isle of Dogs”en pertsonai emeak gheisa, arren laguntzaileak besterik ez dira. Edozein kasutan zuk gertu izango duzue kritikatzeko aukera. Apirilaren 20ean gure zine areto komertzialetan izango baita.

“Touch Me Not”

Sail Ofizialak gehienak zapore txarrarekin utzi badu, Urrezko Hartzak askok amorratu ere ditu. Errumania, Alemania, Txekiar Errepublika, Bulgaria eta Frantzia arteko koprodukzioa den Touch Me Not prentsari aurkeztu ziotenean askok deitoratu zuten. Hutsala, funsgabeko jo zuten sexualitate eta intimitatea arakatzen duen ikerketa pelikula hau. Ikerketa pelikula diot Adina Pintille zuzendariaren ariketa baita. Bera beste pertsonai bat da ezgaitasun desberdin duten pertsonaien artean. Berak amarekin duen harremana aztertu nahi du. Beste hiru pertsonaiak baina sexualitatearen inguruan bira egiten dute. Bata ilea galdu duen gizonezko erizain bat da, bestea eskuak eta hankak bihurrituta duen gaixo bat eta hirugarrena sexua izateko gai ez den 50 bat urteko emakume bat.

Pintilleren lehen luzemetrai hau asko kritikatu zuten espainiar kritikariek. Beste herritan harrera hobeagoa izan du. Baina egia esan oraindik Alemanian bakarrik du estrenatzeko data. Ez dut oso argi hona etorriko den. Donostia Zinemaldiak agian “Perletan” beharrean, lekua eman dakioke Tabakalera-Zabaltegin.

The Silence of Others

Donostia Zinemaldiko 66. Edizioan ikusteko aukera asko dugu Almodovarren ekoizetxeak ekoiztu duen The Silence of Others dokumentala. Almudena Carracedo espainiarrak eta Robert Bahar estatubatuarrak Emmy sari bat jaso zuten Los Angelesen arropa lantegietan ari diren etorkin inguruko dokumental batekin. Hori bukatu eta Espainian, Frankismoaren inguruan, zeozer egiteko unea iritsi zela erabaki zuten.

Orduan ume lapurtuen afera sortu zen, Carracedoren esanetan “Frankismoaren oinordetetzako bat”. Horri heldu behar ziotela, Argentinako kereila atera zen eta horren inguruan artikulatu dute filma. Zazpi urtez Frankismoaren biktimak justizia bila jarraitu dituzte. Biktima estatus batetik kereila jartzaile, sujetu aktibo bilakatu arte. Tartean, Frankismotik Demokraziara Transzizioan alderdiek adostu zuten “isiltasun hitzarmena” kritikatzen dute.

Jarraitu dute adibidez ama errepide bazter batean duen emakume baten borroka, amaren gorpuzkinak bertatik atera eta hilerrian lur emateko, edota Billy el Niño poliziaren torturak jasandako batzuk … Filmak Panorama sailean Dokumental onenaren Publikoaren saria eta Bake saria jaso zituen. Esan bezala litekeena da irailean Donostian ikustea. Edo agian horren ondoren, Carracedok eta Bahar-ek filma Espainiako 8.000 udalerrietan aurkeztu nahi dute, isilik egon den errealitate baten inguruko ezbaia sortzeko.

Categorized | Cultura

Protagonistas

Montserrat Comas
Juan Gutiérrez
Cristina Monge
Pedro Arrojo Agudo
Iñaki Gabilondo
Ana Valdivia
Dora María Téllez
Pedro Miguel Etxenike
Marta Cabezas
Tomás Arrieta
Maixabel Lasa
Carlos Berzosa
Esteban Beltrán
Lurdes Imaz
Garbiñe Biurrun
Javier Moreno Luzón
Koldo Martinez
Tomás García Azcárate
Lourdes Oñederra
Mikel Reparaz
Virginijus Sinkevicius
Laia Serra
Gerardo Pisarello
Daniel Raventos
Daniel Innerarity
Yayo Herrero
María Eugenia Rodríguez Palop
Carlos Juárez
Helena Taberna
Pablo J. Martínez Osés
Koldo Unceta
Xabier Aierdi
Aitzpea Goenaga
Javier de Lucas
Ander Bergara
Garbiñe Biurrun
Pedro Santisteve
Marina Garcés
Carod Rovira
María Silvestre
Joao Pedro Stédile
Enrique Villareal "El Drogas"
José Luis Rodríguez García
Adela Asúa
Xabier Rubert de Ventós
Catarina Martins
Iñaki Gabilondo
Alberto Acosta
Victoria Camps
Lluís Torrens
Mario Rodríguez Vargas
Mikel Aizpuru
Marta Macho Stadler
Ramón Sáez Valcárcel
Frédéric Lordon
Xabier Vence
Carmen Gisasola
Paco Etxeberria
Cristina Narbona
Juan Calparsoro
Joaquim Bosch
Idoia Estornés
Iñigo Lamarca
Tarana Karim
Txema Urkijo
Dolores Juliano
Yayo Herrero
José Ignacio Lacasta
Gurutz Jáuregui
Silvia Gil
Ramón Barea
Daniel Cohn-Benditt
Ada Colau
José Manuel Naredo
Anna Freixas
Carlos Beristain
Carlos Berzosa
Manuela Carmena
Gloria Flórez Schneider
Paco Etxeberria
Cristina Narbona
Juan Calparsoro
Idoia Estornés
Iñigo Lamarca
Tarana Karim
Txema Urkijo
Dolores Juliano
Yayo Herrero
José Ignacio Lacasta
Gurutz Jáuregui
Silvia Gil
Ramón Barea
Daniel Cohn-Benditt
Ada Colau
José Manuel Naredo
Anna Freixas
Carlos Beristain
Carlos Berzosa
Manuela Carmena
Gloria Flórez Schneider
Alfredo Sabat, Argentina
Sebastião Salgado
Txema García
Txema García
"Mujeres del Karakorum", Mikel Alonso
Bonill, Ecuador
Txema García
“LIKE”. Eduardo Nave
Canción de París
Jose Horna.
"El mal del país" José Blanco
La larga espera
Shushi (República del Alto Karabakh —Artsakh—, 08/10/2020)
Fotografía de José Horna
Irene Singer, Argentina
"El instante decisivo" Iñaki Andrés
Sebastião Salgado
Encaramado a la valla de Ceuta
Antonio Sempere
Eugenia Nobati, Argentina
Txema García
"Homenaje a Federico García Lorca" Marisa Gutierrez Cabriada
Txema García
“JAZZ for TWO”, José Horna
Debekatutako armak
Shushi (Karabakh Garaiko errepublika —Artsakh—, 2020/19/08).
“JAZZ for TWO”, José Horna
“LIKE”. Eduardo Nave
"Homenage a Marcel Proust" Marisa Gutierrez Cabriada
Sebastião Salgado
"Mujeres del Karakorum", Mikel Alonso
Cientificos-Volcán
La Palma 2021
Fotografía de José Horna
Zutik dirauena
Shushi (Karabakh Garaiko errepublika —Artsakh—, 2020/10/08)
Inmigrantes rescatados por salvamento marítimo
"Lemoniz", Mikel Alonso
"El instante decisivo" Iñaki Andrés
Refugiados sirios: Mujer cocinando
Abrazo. Luna a Abdou
Playa del Tarajal, Ceuta
Porteadoras
Metro de París
Jose Horna.
"El origen del mundo" José Blanco
Sebastião Salgado
Sueños Rotos
República del Alto Karabakh —Artsakh—, 06/10/2020

Autores